ရက္ေပါင္း ၇၁၄ ရက္

နင္နဲ ့စေတြ ့ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေလးကို ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္... ဒါေပမယ့္ အရင္ကလို ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြကို ျပန္လည္တမ္းတ လို ့မရေတာ့ဘူးေလ.....နင္နဲ ့ငါ အရမ္းကို ကြာေ၀းေစခဲ့ျပီေလ ကံတရားဆိုတာႀကီးက ကံကိုပဲ အျပစ္မေျပာပါဘူး ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ကိုက မထားသင့္တဲ့ ျပိဳင္ဆိုင္မွဳေတြကို ထားခဲ့တာကို ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ နင့္ကိုငါ အသက္ေလာက္ကို ခ်စ္ခဲ့တာပဲေလ ပိုေျပာတယ္လို ့ ဆိုရင္လည္း ငါနင့္ကို ျပန္လည္ျငင္းဆန္ ေနမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္၊............

ငါဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို နင္ ကငါ့ထက္ပိုျပီး သိမယ္ထင္တယ္ ငါနင့္ကို
အခုခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်စ္ပါတယ္ လို ့ပဲေျပာေျပာ အရာရာက ေနာက္က်ေနခဲ့ျပီေလ ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ငါ့ကိုငါ ယံုမွားဖြယ္ မရွိတာေတာ့ ငါသိတယ္...ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ..........
ရက္ေပါင္း ၇၁၄ ရက္အတြင္းမွာ ငါတို ့ေတြ မထင္မွတ္တဲ့ ကိစၥေတြ ျပႆနာေတြ အလြမ္းေတြ အေဆြးေတြနဲ ့ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္ကို ကံႀကမၼာက မ်က္ႏွာသာေပးခဲ့တယ္ေလ ...

နင္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ လို ့ငါအျမဲတမ္း ဆုေတာင္းေနမွာပါ ...ငါ နင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မမုန္းပါဘူး စိတ္သေဘာထာျခင္း မတို္က္ဆိုင္လို ့သာ ငါတို ့ေတြ ေ၀းခဲ့ရတာပါ ငါ့ရင္ထဲမွာ နင့္အတြက္ အမုန္းဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွ ရွိလာမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ....ငါ နင္နဲ ့စေတြ ့တည္းက အခ်စ္ေတြ နဲ ့စျပီး အခ်စ္ေတြနဲ ့အဆံုးသတ္ခ်င္တယ္ လို ့ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္...ဘာေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ငါနင့္ကို ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။.........ငါနင့္ကိုေမ့ဖို ့ဆိုတာ လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးလို ့ ငါ့ကိုသတိရ ခြင့္ေလးေတာ့ ေပးကြာ၊ ဒဏ္ရာဆိုတာ ေပ်ာက္သြားမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အမာရြတ္ေလးေတာ့ ထင္က်န္ေနခဲ့တယ္ေလ...ငါရလိုက္တဲ ့ဒဏ္ရာက ရင္ထဲမွာပါ........

မိုးေျပး(၁၀.၁၀.၂၀၀၈)

ဒါေတြလည္းေရးထားေသးတယ္ဗ်ာ။